środa, 18 lutego 2015

Dobry wieczór



Szyję, szyję, szyję...
Niebawem zapraszam Was do sklepiku z moimi pracami, który będzie otwarty jeszcze przed Wielkanocą.
Cały czas miałam dylemat, czy tworzyć coś takiego, czy jest sens, czy będzie odzew, zainteresowanie. Ale chyba warto spełniać swoje marzenia, a jeśli nie, to chociaż dążyć do ich spełnienia. No i czas propagować, wspierać nasze rodzime rękodzieło, przedmioty wykonywane z pasji tworzenia, z miłością i dbałością o szczegóły. Wszechobecnej chińszczyźnie kategorycznie mówię nie. Jedyne co, to kuchnia bardzo mi smakuje i tam od czasu do czasu bywam.


Różowa owieczka




metalowe pudełka


Te pojemniki metalowe zakupiłam dawno temu w popularnym dyskoncie spożywczym. /pewnie chińszczyzna/. Jak zapałałam miłością ogromną do białego, ukryłam je gdzieś głęboko, przestały mi się zwyczajnie podobać. Ostatnio odnalazłam je przypadkiem, zdanie na ich temat zmieniłam momentalnie i teraz służą mi na przechowywanie wiórek kokosowych, brązowego cukru i suszonej żurawiny. Kolejne, które powędrowały na regał w kuchni.

A w wolnym czasie układam koraliki. Może na starość dziecinnieję, ale wciągnęło mnie. 
Podłubałam troszeczkę i powstały międzynarodowe podkładki pod kubeczki. 
Super gadżet, jak zapraszamy na kolację np. naszych międzynarodowych przyjaciół.
Miłe dla oka pastele i praktyczne w zastosowaniu, sprawdzają się doskonale w zabawie z dzieckiem.
Mój na razie jest jeszcze troszeczkę za mały i obawiałabym się, że coś połknie lub zwyczajnie zasypie mi mieszkanie tą drobnicą. Ale dla starszaków zabawa bardzo kreatywna i ciekawa.


koraliki prasowanki


koralikowe podkładki pod kubki

piątek, 13 lutego 2015

Dynia, imbir - duet doskonały


pumpkin cream soup


Wiosna przyszła w środku zimy. Kombinuję kulinarnie. Zupy kremy i w ogóle wegetariańskie dania chodzą mi po głowie cały czas. Może sezon nieodpowiedni, ale zimą nigdy nie jest odpowiednia pora na zieleninę, czy owoce, no chyba, że te tropikalne.

Dzisiaj rozkoszowaliśmy się zupą dyniową. Jak dla mnie dynia, imbir to idealne połączenie.
Zupa aksamitna, jedwabista z tą świeżą, lekko pikantną nutką. Niebo w gębie.
Garnek wylizałam do ostatniego palucha, pozostało tylko wspomnienie smaku gdzieś na końcu języka.


pumpkin cream soup


Skorzystałam z gotowego przepisu, z moją małą modyfikacją.
Bo wiecie, ja jestem z tych wychowanych na zupach ziemniakowych,
no i dorzuciłam swoje trzy ziemniaki do niej.

Jeśli macie ochotę na przyrządzenie takowej, to wrzucam przepis:


ZUPA Z DYNI

700-800g dyni pokrojonej w kostkę
duża cebula pokrojona w kostkę
fragment ok. 3cm świeżego imbiru, starkowany na tarce
3-4 średnie ziemniaki pokrojone w kostkę
litr bulionu warzywnego bądź z kostki rosołowej
2 łyżki oliwy z oliwek
sól, pieprz
do przybrania: uprażone pestki dyni, domowe grzanki z chlebka

W garnku na oliwie podsmażamy cebulkę, imbir. Dodajemy dynię, mieszamy jeszcze przez chwilkę.
Następnie całość zalewamy bulionem, wrzucamy ziemniaczki. Gotujemy na wolnym ogniu do momentu aż ziemniaki bedą miękkie (ok 30minut).
Miksujemy ręcznym blenderem bądź w blenderze z dzbankiem na jednolity krem.
Gorącą zupę doprawiamy solą (ostrożnie, gdy używamy bulionu z kostki, żeby nie przesolić), świeżo zmielonym czarnym pieprzem.
Podajemy w ulubionym naczyniu z dodatkiem upróżonych na suchej patelni pestek z dyni i domowych grzanek z chlebka.
Możemy dodać kleks z gęstej, kwaśnej śmietany.

Smacznego!



pumpkin cream soup

czwartek, 12 lutego 2015

Broszurka



Tak się prezentują fronty broszurki, 
którą opracowałam ostatnio.

Będzie mi bardzo miło, 
jak napiszecie co myślicie o nich.


Cudnego dnia


Tilda jelonek


Owieczka Tilda

poniedziałek, 9 lutego 2015

Przy śniadaniu i o sposobach na niejadka.


Jako mama dwulatka, borykam się na co dzień z jego różnymi fanaberiami i humorkami dotyczącymi jedzenia. Mój dzieciak zwyczajnie nie chce jeść owoców, a przecież to źródło wielu zdrowych składników i witamin, które niezbędne są dla jego prawidłowego rozwoju.
Jedyny owoc, który moje dziecko pochłania na surowo jest banan. Reszty w jedyny dla siebie sposób nie "toleruje" i odkręca główkę, gdy mama przysuwa cokolwiek do buźki.

Ale matka zawsze wpadnie na jakiś pomysł i coś z tym tematem zrobi.
No i dzisiaj wymodziłam placuszki z jabłkami.
Naleśniki zostały pochłonięte w mig, nawet tata załapał się w przerwie na słodkie frykasy.
Nie ma to jak uszczęśliwić rodzinę o poranku. 
Takie to przyziemne, ale z tego właśnie składa się nasze domowe zacisze. Z takich małych spraw i spraweczek. I dobrze mi z tym, cieszę się, że nasze "problemy" dotyczą tak błahych sfer życia codziennego.

















Ostatnio poczułam miętę do kuchni i kulinariów w przenośni i dosłownie.
Wyszukuję przepisów na zdrowe i pyszne potrawy. Kręcą mnie potrawy z warzywami i produktami zbożowymi w roli głównej. Zniechęcona mięsnym jedzeniem, mam fazę na zupy kremy i dania orientalne. Co fajniejsze przepisiki skrzętnie sobie uwieczniam na papierze. Skradłam dziecku pudełeczko kartonowe, postawiłam w kuchni na regale i w ten sposób na razie kolekcjonuję swoje karteczki i zapiski. Jakoś nie mogę się przekonać do wydruków maszynowych, lubię korzystać ze swoich własnych notatek. 

  


Dużo turkusu, błękitu zagościło u nas w kuchni. Takie pastelowe pojemniki, puszki, puszeczki różnego typu lubię bardzo i nie omieszkam sobie sprawić nowych na kuchenne przydasie.
A regał w kuchni daje mi możliwość wyeksponowania wszystkich tych skarbów.
Ostatnio nastrafiłam nawet na turkusowe miseczki plastikowe. Cofam swoje słowa.

PLASTIK WCALE NIE MUSI BYĆ BRZYDKI.

Miłość moja do ceramiki nigdy się nie skończy, ale te plastikowe miski naprawdę mnie urzekły.

Tak już mam, że nie lubię trzymać składników kulinarnych w ich oryginalnych opakowaniach.
Dużo przyjemniej jest sięgać po mąkę czy cukier z pięknego, ceramicznego słoja, niż z tych papierowych torebek. Nie wiem jak wy, ale ja wprost nie znoszę używania tych papierowych opakowań, z których wszystko zwyczajnie się sypie i za każdym razem gdy gotuję, czy piekę, muszę walczyć z odwiecznym bałaganem, a bo to mąka się wysypała, a to torebka nieszczelna, zwyczajnie odbiera mi to chęć do jakiejkolwiek czynności kulinarnych.
Mam już niemałą kolekcję takich słojów i pojemników na produkty, te ładniejsze eksponuję na wierzchu, te mniej urokliwe stoją w szafkach. 

Zastanawiam się, czy jest typ osoby podobnej do mnie, bo ogólnie nie jestem pedantyczna, na codzień nie żyjemy w sterylnych warunkach. Często potykamy się o zabawki porozrzucane w całym mieszkaniu, a kuchnia nie lśni na co dzień, tak jakbym sobie tego życzyła.
Ale jeśli chodzi o zawartość szaf, szafek, szuflad w komodach, w sypialni czy u małego w pokoju,
zawsze muszę mieć porządek i wszystko poukładane. Pomagam sobie różnymi sposobami. Najczęściej używam pojemników czy koszyków różnego typu, zwłaszcza na te drobne przedmioty jak na przykład: przybory papiernicze, kabelki, baterie, lekarstwa itp. W naszym domu nie wyrzuca się takich rzeczy jak puste pudełka po butach lub drobnych sprzętach. 
A czasami jak jakiś koszyk już mi się bardzo nie podoba, to wolę go przemalować i wykorzystać do przechowywania, niż zwyczajnie wyrzucić do kosza.
Taka już jestem.


 Do miłego





środa, 4 lutego 2015

Różowo mi




Dziewczyny ja chyba naprawdę zdziecinniałam. 
Mam chłopca dwulatka w domu, a szyję zabawki w wersjach kolorystycznych dla dziewczynki.
No i nie wędrują te przytulasie do dziecięcego, o nie. 
Zostają u mnie, w kuchni, w salonie, to tu, to tam. 
Jakieś różowe szaleństwo nastało. To trochę taka namiastka braku posiadania córeczki. Moja dziewczynka okazała się być chłopcem, i wszystkie sukieneczki, spineczki i kokardki ustąpiły miejsca niebieskościom i tym kolorkom bardziej uniwersalnym.




Owieczka Sophie powstała z tęsknoty za wiosną i ciepełkiem.
Duża, ok. 40cm wysokości. Tkaniny: frotte, bawełna, jersey.
Dla porównania na zdjęciu razem ze swoją mniejsza koleżanką.
Stanowią całkiem niezły duet, i zostaną z nami na pewno co najmniej do Wielkanocy.

Ściskam was









poniedziałek, 2 lutego 2015

The first lamb




Kochani prezentuję wam pierwszą moją owieczkę - Olivię.
Wymiary ok. 30cm, 
tkaniny z których ją wykonałam bawełna i frotte.
Maskotka samodzielnie stoi, siedzi, łapki dolne i górne ruchome.

Czekam na wasze opinie co do tej dziewczynki.




Aktualnie przycupnęła sobie na tym nowym regale, wśród wszystkich kuchennych skarbów.
Zerkam sobie na nią gdy szyję, piję herbatkę, czy spożywam posiłek.

Buziaki






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...